Pomiń nawigację

Wyniki wyszukiwania dla

Brak wyników wyszukiwania

Tag: partycypacja

Urban lab jako pilotażowe narzędzie poprawy jakości życia mieszkańców miast zgodnie z ideą smart city

Urban lab jako pilotażowe narzędzie poprawy jakości życia mieszkańców miast zgodnie z ideą smart city



Głównym założeniem publikacji jest przedstawienie Urban Lab, znanym również jako laboratorium miejskie, jako instrument współpracy władz z podmiotami takimi jak: mieszkańcy, przedsiębiorstwa, oraz podmioty naukowe. Relację pomiędzy tymi jednostkami mają na celu poprawę jakości życia obywateli poprzez innowacyjne rozwiązania problemów wraz z praktycznym wykorzystaniem zasobów miejskich w celu osiągniecia dodatkowych zysków. Autorzy mieli na celu przekazanie jednostką samorządów lokalnych oraz mieszkańcom, wiedzy na temat innowacyjnych sposobów myślenia w planowaniu projektowym w celu osiągniecia zamierzonego rozwoju.  

Całość podręcznika podzielona jest w głównej mierze na cztery części. Pierwsza z nich poświęcona jest wyjaśnieniu terminu Urban lab. Chodzi tu o zagadnienia związane z m.in.: przedstawieniem koncepcji Urban lab, określeniem kto bierze udział, tworzy oraz zarządza laboratorium miejskim. Ponadto wyjaśniono tu kwestię finansowania działalności instrumentu. Druga część podręcznika dotyczy zakresu działania Urban labu obejmującej tematykę m.in.: innowacji technologicznych oraz społecznych czy zarządzania przestrzenią. W przypadku trzeciej i czwartek części określono etapy działania oraz dobre praktyki.  

Chcąc w prawidłowy sposób wykorzystywać potencjały miasta ważna jest komunikacja między środowiskami miejskimi podzielonymi głównie na władze oraz mieszkańców. Korzystając z wiedzy odnośnie praktycznych metod działania wraz z przykładami dobrej praktyki można osiągnąć zamierzony cel jakim jest poprawa jakości życia mieszkańców.  

Planowanie strategiczne. Poradnik dla pracowników administracji publicznej

Planowanie strategiczne. Poradnik dla pracowników administracji publicznej



Pierwszą kwestią jaką zajęli się autorzy publikacji było określenie elementów zarządzania strategicznego. Ich zamierzeniem była zmiany sposoby myślenia organów administracji publicznej poprzez usystematyzowanie wiedzy na temat planowania strategicznego. W swojej pracy przedstawili proces budowania oraz realizacji strategii, w celu usprawnienia systemu działania w jednostkach samorządu terytorialnego.  

Analizując treść poradnika należy przyjąć do wiadomości, iż w skład zarządzania strategicznego wlicza się pięć następujących elementów: planowanie (poprzez opisanie teraźniejszości w celu wyznaczenia wizji nakierowanej na przyszłość lub wyobrażenie przyszłości wraz z próbą przekształcenia teraźniejszości w celu urzeczywistnienia wizji), finasowanie (element najbardziej uzależniony od czynników zewnętrznych, gdzie najczęstszym źródłem finansowania projektu strategii są własne dochody budżetowe), monitoring (przygotowanie narzędzi monitorowania działań w czasie tworzenia strategii), wdrażanie (najczęściej spotykanym zjawiskiem jest ocena strategii na podstawie skuteczności jej wdrażania), oraz ewolucja (rodzaje ewolucji zależą od momentu ich wprowadzenia , czyli ewolucję przeprowadzane w fazie wstępnej, w trakcie realizacji strategii oraz po jej wdrożeniu). 

Ponadto duże znaczenie w tworzeniu strategii ma wyznaczenie zespołu zajmującego się tą tematyką. Grupa dążąca do osiągniecia tego samego celu, czyli do stworzenia dokumentu nakierowanego na wyznaczenie działań na przyszłość, może dzielić się na trzy zespoły. Pierwszym z nich są „budowniczy” strategii, którzy klasyfikują osoby oraz organizacje bezpośrednio wpływające na proces tworzenia strategii. W skład drugiego zespołu wliczają się realizatorzy strategii, czyli pracowniczy administracji oraz zaangażowani zwolennicy. Ostatnia grupa obejmuję beneficjentów strategii. W tym przypadku chodzi o mieszkańców, którzy pomagają w tworzeniu planu.  

Autorzy publikacji przedstawili szereg metod wliczających się w planowanie strategiczne. Zwrócili uwagę na tworzeniu diagnozy stanu jednostki, określeniu wizji i misji projektu oraz na wyznaczeniu celów strategicznych. Przeprowadzając etapy budowy oraz realizacji strategii należy w sprawny oraz rzetelny sposób przeanalizować niezbędne modele działania, w celu poprawy jakości życia mieszkańców oraz ulepszenia stanu technicznego danego miejsca.  

Planowanie jako instrument zintegrowanego zarządzania w jednostkach samorządu terytorialnego

Planowanie jako instrument zintegrowanego zarządzania w jednostkach samorządu terytorialnego



Autorzy publikacji zwrócili uwagę na założenia zarządzania zintegrowanego, gdzie jedną z głównych też jest m.in.: zrównoważony rozwój poprzez powiązania pomiędzy gospodarką, społeczeństwem i środowiskiem. Ich zadaniem było wytłumaczenie zasad jakimi należy się posługiwać podczas planowania w jednostce oraz przedstawienie etapów tegoż procesu. Celem powstania materiału było przekazanie wiedzy jednostką samorządu terytorialnego z zakresu zarządzania rozwojem w sposób zintegrowany.   

Pierwsza część podręcznika posiada charakter teoretyczny, gdzie zostają wyjaśnione pojęcia dotyczące m.in.: obszarów funkcjonalnych, kapitału terytorialnego czy ukazanie zależności pomiędzy zarządzaniem, polityką oraz administracją. W przypadku drugiej części publikacji dominuję charakter praktyczny ukazujący etapy procesu planowania rozwoju, przykłady oraz schematy postępowania.  

Proces zarządzania zintegrowanego posiada szereg zasad, których przestrzeganie ma na celu usprawnienie realizacji projektów. Jedną z norm jest m.in. zasada rozwoju sustensywnego, która zakłada, iż cele społeczne, gospodarcze oraz środowiskowe powinny ze sobą współgrać, aby zapewnić wysoki poziom życia mieszkańcom jednostki. Innym przykładem założenia jest zasada partycypacji społecznej, która głosi, iż ważnym elementem w procesie decyzyjnym jest udział interesariuszy mających swój wkład w realizację projektów. Pozostałe zasady takie jak m.in.: zasada podejścia terytorialnego, zasada partnerstwa, zasada kompleksowego rachunku ekonomicznego czy zasada spójności dokumentów również zostały omówione w tekście publikacji.  

Jednym z atutów podręcznika jest szczegółowy opis metod stosowanych podczas zintegrowanego planowania rozwoju. Podstawą działania w trakcie tworzenia projektów jest przeprowadzenie diagnozy oraz prognozy sytuacji danej jednostki terytorialnej. W przypadku struktury diagnozy możemy mówić tu o następujących elementach: położenie geograficzne, sytuacja demograficzna, gospodarka finansowa, zasoby środowiska, walory kulturowe czy infrastruktura transportowa, środowiskowa oraz techniczna. Takie zestawienie pozwoli dostrzec problemu z jakimi boryka się jednostka oraz wyznaczyć potencjały danego miejsca.  

Innym przykładem działania jest jakościowa analiza SWOT. Metoda ta pozwala zobaczyć szanse, zagrożenia, mocne oraz słabe strony, które powinny zostać uwzględnione podczas tworzenia zintegrowanego projektu rozwoju. Ponadto istotnym aspektem planowania jest wyznaczenie wizji rozwoju (postęp jaki pragniemy zdobyć w jednostce) oraz misji działania (zadania oraz kompetencje jakie pozwolą nam osiągnąć wyznaczony cel). Poprzez te działania można przystąpić do identyfikacji celów strategicznych oraz operacyjnych czy chociażby dokonać mapowania interesariuszy.  

Szereg metod przedstawionych w publikacji oraz szczegółowe wyjaśnienie istoty zagadnienia jakim jest zintegrowane planowanie rozwoju, pozwoli w umiejętny sposób zrozumieć odbiorcy założenia tejże teorii. Chęć rozwoju jednostki, podwyższenia standardów życia mieszkańców czy chociażby poprawa stanu technicznego obiektów będzie niemożliwe bez współpracy sektorowej podczas sprawnego zarządzania w jednostkach samorządu terytorialnego.  

EkoMiasto – Zrównoważony, inteligentny i partycypacyjny rozwój miasta



EkoMiasto to czteroczęściowy podręcznik który został opracowany we współpracy Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego z Wydziałem Ochrony Środowiska i Biologii na temat zrównoważonego rozwoju miast, nie tylko rozumianego jako używanie surowców w przez obecne pokolenia w tempie które umożliwi przyszłym pokoleniom zaspokojenie własnych potrzeb, ale także zakłada zintegrowanie rozwoju z ochroną środowiska, tworzeniem równych szans dla różnych sfer społecznych i lepszym wykorzystanie kapitału ludzkiego, oraz zwiększenie partycypacji społeczeństwa w podejmowaniu decyzji na temat ich najbliższego środowiska, jak również wykorzystania inteligentnych technologii do optymalizacji procesów logistycznych, zarządzaniem środowiskiem czy prognozowaniu zmian zachodzących na terenach miejskich. 

Podręcznik skierowany jest zarówno do studentów, jak i pracowników samorządów terytorialnych wszystkich szczebli i może pomóc w podejmowaniu decyzji kształtujących przestrzeń miejską. 

  1. EkoMiasto#Społeczeństwo opisuje społeczny wymiar zrównoważonego rozwoju miast i interpretuje go przez pryzmat relacji międzyludzkich, jakości życia i rozwiązywania problemów społecznych, dziedzictwa kulturowego i aktywności społecznej. 

  1. EkoMiasto#Gospodarka koncentruje się na ekonomicznych aspektach funkcjonowania miasta i eksploruje temat nowych czynników i uwarunkowań rozwoju miasta w kontekście zmian globalnych. Ta część podręcznika opisuje zachowania przestrzenne użytkownika miasta, podkreśla znaczenie logistyki i zrównoważonego transportu dla dalszego rozwoju miast, przy jednoczesnym ograniczaniu pogarszania się jakości powietrza i kształtowaniu przestrzenni miejskiej, przyjaznej swoim mieszkańcom i przechodniom 

  1. Ekomiasto#Zarządzanie koncentruje się na metodach i narzędziach zarządzania przestrzenią miejską w sposób pozwalający na zwiększenie jej atrakcyjności poprzez marketing terytorialny i konkurencyjność poprzez zawieranie partnerstw publiczno-prywatnych. 

  1. EkoMiasto#Środowisko mówi o przeciwdziałaniu nadmiernemu zużyciu zasobów, nadprodukcji odpadów oraz negatywnym skutkom działalności człowieka na terenach zurbanizowanych. 

Jak zwiększyć udział obywateli w zarządzaniu gminą? Formy partycypacji i dobre praktyki

Jak zwiększyć udział obywateli w zarządzaniu gminą? Formy partycypacji i dobre praktyki



Analiza dotyczy praktyk i metod partycypacji obywatelskiej w zarządzaniu gminą. Publikacja wskazuje na formy udziału mieszkańców w zarządzaniu gminą. Skierowana jest do władz samorządowych, które powinny umożliwiać obywatelom rozwiązywać problemy lokalne, wspomagać ich i współpracować z nimi.  

 Uwzględnia instytucjonalne oraz proceduralne formy udziału mieszkańców w zarządzaniu gminą. Skierowana jest do ustawodawcy, zalecenia dotyczą zmian ustawowych wzmacniających udział obywateli, a niektóre rekomendacje dotyczą działań, które można podjąć w obowiązującym stanie prawnym, aby uczynić narzędzia partycypacji bardziej skutecznymi. 

Formami udziału mieszkańców w zarządzaniu gminą są: rady gminy i komisje rady, młodzieżowe rady gminy, gminne rady seniorów, rady działalności pożytku publicznego, gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych. Rekomendacje proponowane przez autora tekstu mają na celu uruchomienie zaangażowania większej grupy mieszkańców o różnych poglądach i perspektywach, zwiększając poprzez to szansę na znalezienie nowatorskich pomysłów na rozwiązywanie wspólnych problemów.  

Autor publikacji wskazuje na nowatorskie i innowacyjne metody konsultacji społecznych takie jak e-konsultacje, panele obywatelskie/grupy fokusowe, sondaż deliberatywny, sąd obywatelski, a także rozpowszechniony już budżet obywatelski. Twórca rekomenduje takie rozwiązania, ponieważ wiążą się z minimalnymi kosztami oprogramowania oraz moderowania dyskusji i mogą być z powodzeniem wprowadzane również w mniejszych gminach. 

Celem prezentacji jest przedstawienie istniejących form działania mieszkańców gminy i wskazanie rozwiązań, które uskutecznią ich funkcjonowanie. Istotne jest, aby jak największe grupy mieszkańców, mających różne poglądy mogło uczestniczyć w rozwiązywaniu problemów powstających w miejscach ich zamieszkania. 

 Partycypacja społeczna w praktyce – schemat postępowania na przykładzie osiedla Maślice (Wrocław) i miasta Międzyborza

 Partycypacja społeczna w praktyce – schemat postępowania na przykładzie osiedla Maślice (Wrocław) i miasta Międzyborza



Publikacja ma na celu zaprezentowanie i sprawdzenie schematu postępowania w procesie partycypacyjnym dotyczącym gospodarowania przestrzenią. Na samym początku tekstu spotykamy się z przedstawieniem przez autorów różnych definicji pojęcia partycypacja i wybraniem przez nich takiego, które będzie obowiązywać w ich publikacji. Dalsza część publikacji wyjaśnia jakie metody badań zostały zastosowane do obserwacji oraz jak będzie przebiegać plan realizacji projektu, aby móc uzyskać konkretne spostrzeżenia i refleksje. Opisany został dokładny schemat postępowania w kilku etapach z wyjaśnieniami jaki ma przynieść cel. Następnie do poszczególnych schematów opisano przebieg procesu badawczego oraz jakie przyniósł on efekty. Tekst kończy się podsumowaniem całych badań i ogólną refleksją związaną z całym zaplanowanym schematem.  

Przedstawiona publikacja porusza bardzo ważny proces udziału życia społeczeństwa w życiu publicznym. Zestawiając ze sobą miasto, które posiada małą ilość mieszkańców i jest słabo zurbanizowane z osiedlem, które jest przeciążone informacjami daje ciekawe wnioski. Badania miały na celu przedstawienie w jaki sposób samorządy mogą działać efektywniej, aby mieszkańcy angażowali się w decyzję dotyczące ich otoczenia. Tekst skierowany zatem jest do osób pracujących w samorządach, aby móc pokazać w jaki sposób można zachęcić mieszkańców do aktywnego udziału w życiu społecznym danej miejscowości oraz nad czym powinni pracować, aby działania przynosiły zamierzone efekty.  

WŁĄCZENIE NOWYCH TECHNIK KONSULTACYJNYCH DO KONSULTACJI SPOŁECZNYCH WE WROCŁAWIU  PORADNIK

WŁĄCZENIE NOWYCH TECHNIK KONSULTACYJNYCH DO KONSULTACJI SPOŁECZNYCH WE WROCŁAWIU PORADNIK



Poradnik powstał jako zwieńczenie projektu Włączenie nowych technik konsultacyjnych do procesu konsultacji polityk publicznych w Gminie Wrocław realizowanego przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej - Ośrodek Kształcenia Samorządu Terytorialnego im. Waleriana Pańki w partnerstwie z Gminą Wrocław. Poradnik zawiera refleksje i profesjonalne doświadczenia dotyczące wdrażania nowych technik konsultacyjnych. Opisuje poszczególne metody i techniki konsultacyjne, wskazuje na sposoby ich stosowania i możliwe korzyści jak i zagrożenia płynące z ich wdrażania.  Treści zawarte w poradniku  odnoszą się również bezpośrednio do doświadczeń i dobrych praktyk związanych z konsultacjami społecznymi wdrażanymi we współpracy międzysektorowej – między jednostkami publicznymi a organizacjami pozarządowymi.

Narzędziownik partycypacji

Narzędziownik partycypacji



Narzędziownik to praktyczny poradnik oparty na doświadczeniach współpracy z mieszkańcami Wrocławia dwóch organizacji pozarządowych - Fundacji Dom Pokoju i Fundacji na Rzecz Studiów Europejskich. Jest on uzupełnieniem do publikacji Włączenie nowych technik konsultacyjnych do konsultacji społecznych we Wrocławiu. Przedstawia on według przyjętego schematu najważniejsze narzędzia oraz modele działania włączające społeczność lokalną / mieszkańców miasta / obywateli w proces decyzyjny. Każda z propozycji zawiera krótki opis narzędzia, sytuację czy działanie w którym może ono zostać zastosowane, proces rekrutacji uczestników, najważniejsze etapy działania, efekt oraz rekomendacje. Co więcej każda z propozycji uzupełniona jest o spis plusów i minusów oraz studium przypadku pokazujące narzędzie czy model w praktycznym kontekście. Opisy nie są mocno rozbudowane, publikacja ma charakter informacyjny, wprowadzający w zagadnienie, pozwalające zorientować się na czym polega podstawowa charakterystyka narzędzi partycypacyjnych. Ten sam układ opisu pozwala na porównanie poszczególnych propozycji.

O partycypacji. Podsumowanie badań i analiz dotyczących partycypacji obywatelskiej w Polsce

O partycypacji. Podsumowanie badań i analiz dotyczących partycypacji obywatelskiej w Polsce



Raport O partycypacji. Podsumowanie badań i analiz dotyczących partycypacji obywatelskiej w Polsce jest kolejnym z takich opracowań które przygotowała Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”. Ma więc on istotną wartość z punktu widzenia ciągłości analizy i obserwacji zagadnienia partycypacji obywatelskiej w zmieniającej się rzeczywistości społeczno-politycznej, w której zagadnienie to staje się nie nowym podejściem a preferowanym zarówno na poziomie lokalnym jak i ogólnopolskim. Raport jest omówieniem przeprowadzonych badań oraz kwerendy danych zastanych dotyczących partycypacji obywatelskiej. Zarówno badania jak i kwerenda były ograniczone merytorycznie ze względu na obszerność materiału – metodologia badań omówiona została w ostatnim rozdziale. Pozwala to z jednej strony zapoznanie się na początku z materiałem właściwym raportu, z drugiej zaś może być wykorzystane jako efektywny wzór dla przyszłych badań z tego zakresu. Materiał oraz badanie to wynik projektu Konsultacje z zasadami, realizowanego przez Pracownie Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” z Fundacją Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych i współfinansowanego z Funduszy EOG w ramach programu Obywatele dla Demokracji. Raport rozpoczyna się od przedstawienia szerokiego kontekstu udziału obywateli w sferze publicznej w Polsce. Następnie wskazuje dostępne na czas powstawania raportu rozwiązania i regulacje umożliwiające działania partycypacyjne, włączające obywateli w działania decyzyjne. A są to referenda lokalne, inicjatywy lokalne, fundusz sołecki oraz budżet partycypacyjny. Omówione zostają przy tej okazji skala wykorzystania poszczególnych rozwiązań oraz jeśli było to możliwe zmiana w czasie jaka zaszła w ich obrębie. Odrębnym zagadnieniem przedstawionym w raporcie jest udział organizacji pozarządowych w lokalnych konsultacjach społecznych.

Szkolny budżet partycypacyjny – wskazówki dla początkujących.

Szkolny budżet partycypacyjny – wskazówki dla początkujących.



Publikacja ma charakter poradnika skierowanego do nauczycieli i nauczycielek  jak i do uczniów i uczennic czy rodziców zainteresowanych wdrożeniem w szkole budżetu partycypacyjnego (BP).

Zawiera część bardziej teoretyczną dotyczącą terminów, definicji czy też opisu wartości, na których należy budować szkolny budżet partycypacyjny, i praktyczną opisującą krok po kroku jak tworzyć szkolny BP. W poradniku znajduje się krótki opis doświadczeń z pilotażowego wdrożenia BP w 8 warszawskich szkołach jak i .wzory dokumentów ułatwiających wdrożenie tego narzędzia partycypacji w szkole.

Plan na plan. Partycypacja w planowaniu miejskim.

Plan na plan. Partycypacja w planowaniu miejskim.



Autorzy publikacji dostrzegają dużą wartość zaangażowania mieszkańców w proces tworzenia planów miejscowych. Podkreślają, że  partycypacja w zakresie uchwalania prawa miejscowego stanowi jeden z niewielu obszarów, w którym dialog społeczny jest narzucony ustawowo, jednak w praktyce jest realizowany w minimalnym zakresie, w sposób zniechęcający do partycypacji. Stąd powstał pomysł na projekt pilotażowy rozszerzenia konsultacji społecznych w procedurze uchwalania planów miejscowych. Podsumowaniem zdobytych doświadczeń jest ta publikacja.
W pierwszej części przedstawione zostały studia przypadku związane z partycypacyjnym tworzeniem planu w trzech miejscach Warszawy (Targówek Mieszkaniowy, Sadyba i Ursynów).
Część druga to narzędziownik, czyli przetestowane różne narzędzia docierania z wiedzą o planie miejscowym i konsultacjach projektów planów do mieszkańców.Opisano m.in. spacer architektoniczny, warsztaty diagnostyczne, geoankietę, makietę, i inne formy.
Trzeci rozdział to wnioski dotyczące wdrażania partycypacji na bazie przeprowadzonych konsultacji. Autorzy opisują w nich wyzwania i pozytywne strony rozszerzonej partycypacji w tworzeniu planów miejscowych.
Część czwarta to refleksje ekspertów na temat idei, postaw, narzędzi, które mogą czynić partycypację w planowaniu przestrzennym bardziej efektywną.
Następnie w części piątej zostają opisane dobre praktyki z miast europejskich takich jak Rotterdam, Amsterdam, Oslo, Londyn.
Całość publikacji zamyka rozdział podsumowujący wiedzę czym jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP), co zawiera, po co i kto go robi, itp. Zawiera także instruktaż jak czytać MPZP.

Poradnik „Włącznik Obywatelski. Jak uczyć kreatywnie o aktywności obywatelskiej”.

Poradnik „Włącznik Obywatelski. Jak uczyć kreatywnie o aktywności obywatelskiej”.



Celem tej publikacji jest wzrost efektywności mechanizmów konsultacji społecznych. Publikacja powstała, aby podręcznik dla nauczycieli pracujących z młodzieżą na lekcjach poświęconych aktywności obywatelskiej, np. budżetowi partycypacyjne-mu czy konsultacjom społecznym.
Składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej.
Część teoretyczna zawiera definicje konsultacji społecznych i budżetu partycypacyjnego oraz innych form aktywności obywatelskiej, jak i opis metod konsultacji przydatnych w nauczaniu (kawiarenka obywatelska, spacery badawcze, world Cafe, kropkokracja, mapowanie problemu i inne).
Część druga to gotowe scenariusze zajęć dotyczące różnych form partycypacji społecznej.

Dobre konsultacje - dobry plan. Doświadczenia z konsultacji społecznych w planowaniu przestrzennym.

Dobre konsultacje - dobry plan. Doświadczenia z konsultacji społecznych w planowaniu przestrzennym.



Publikacja powstała jako rezultat współpracy autorów z 25 gminami z województwa kujawsko-pomorskiego, pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i zachodnio - pomorskiego w przygotowaniu i realizacji konsultacji społecznych w obszarze planowania przestrzennego. Jej celem jest pokazanie pozytywnych przykładów włączania obywateli w podejmowanie decyzji, a także rozwiązania i techniki, które okazały się skuteczne w konsultacjach realizowanych w trudnym dla partycypacji obszarze planowania przestrzennego.

W publikacji opisano tak doświadczenia gmin, które brały udział w konsultacjach, jak i konkretne techniki konsultacyjne, które sprawdziły się w konsultowaniu dokumentów planistycznych m.in. spotkania konsultacyjne, spacer badawczy, world cafe, zogniskowane wywiady grupowe, makiety przestrzeni, geoankiety i inne.

W kolejny rozdział poświęcony został włączeniu w konsultacje grup i specjalnych potrzebach funkcjonalnych.



Przestrzeń do dialogu. Praktyczny podręcznik o tym, jak prowadzić partycypację społeczną w planowaniu przestrzennym.

Przestrzeń do dialogu. Praktyczny podręcznik o tym, jak prowadzić partycypację społeczną w planowaniu przestrzennym.



Podręcznik ma na celu przekonanie, że wczesna partycypacja społeczna ułatwia sporządzanie planów przestrzennych, ogranicza ilość sporów i konfliktów, zazwyczaj wydłuża sam proces, jednak sprawia , że rezultaty są lepsze od czysto eksperckiego planowania. Publikacja definiuje czym jest partycypacja społeczna i jak prowadzi się ten proces. Wskazuje, które elementy partycypacji społecznej wynikają z regulacji prawnych dotyczących planowania przestrzennego. Podręcznik opisuje podstawowe zasady partycypacji w planowaniu przestrzennym. Prezentuje narzędziownik, czyli zbiór technik wykorzystywanych w procedurach planistycznych. Pokazuje dobre praktyki, umożliwia zapoznanie z przykładami wprowadzania dodatkowych (wykraczających poza wymogi ustawowe) działań partycypacyjnych do procedury planistycznej.

Panele obywatelskie. Przewodnik po demokracji, która działa.

Panele obywatelskie. Przewodnik po demokracji, która działa.



Przewodnik definiuje czym jest panel obywatelski oraz opisuje jego znaczenie dla procesów demokratyzacji podejmowania decyzji. Następnie krok po kroku opisuje procedurę organizacji panelu: począwszy od wyboru tematu panelu, czas jego trwania, wybór panelistów i system ich wynagradzania, facylitacja całego procesu, podejmowanie decyzji – sprawdzanie konsensusu, na wdrażaniu rekomendacji skończywszy. W całym opisie autor odwołuje się do polskich regulacji prawnych oraz do przykładów tak krajowych jak i zagranicznych. Na końcu opisuje panel jako stały element demokracji oraz przedstawia standardy organizacji paneli obywatelskich.

Partycypacja publiczna. Raport o stanie polskich miast.

Partycypacja publiczna. Raport o stanie polskich miast.



Celem publikacji jest opisanie podejmowanych przez miasta działań, włączających mieszkańców w zarządzanie samorządem lokalnym.  W raporcie koncentrują się na partycypacji publicznej, werdykalnej, pomijają zagadnienia partycypacji horyzontalnej. Publikacja opisuje różne narzędzia partycypacji zaczynając od konsultacji społecznych, przez budżet obywatelskich  na inicjatywie uchwałodawczej kończąc. Została podzielona na trzy części: "Wnioski i rekomendacje" (zawiera obserwacje podsumowujące monitoring oraz wnioski dla osób kształtujących politykę miejską na poziomie krajowym lokalnym jak i do sektora badawczego), "Monitoring" (zawiera szczegółowe wyniki badań własnych jak i wnioski z analizy publikacji i badań prowadzonych przez inne organizacje, instytucje), "Spojrzenie w głąb"(zawiera zagadnienia związane z konsultacjami dokumentów planistycznych oraz budżetem obywatelskim) W ostatniej części autorzy szczegółowo analizują budżet obywatelski  - jego genezę, różne formy. Jako studium przypadku został przedstawiony budżet obywatelski w Dąbrowie Górniczej. Prócz prezentacji w każdym z rozdziałów różnych narzędzi za pomocą, których mieszkańcy mogą wpływać na sposób , w jaki funkcjonuje ich miasto, część publikacji jest poświęcono aktywności wyborczej w wyborach lokalnych.